فهرست مطالب

دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان - سال هفتم شماره 2 (پیاپی 27، تابستان 1387)

مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان
سال هفتم شماره 2 (پیاپی 27، تابستان 1387)

  • تاریخ انتشار: 1387/05/11
  • تعداد عناوین: 9
|
  • بیان و خنثی سازی گلیکوپروتئین نوترکیب روتا ویروس میمونی((NSP4 با آنتی بادی اختصاصی در نوزاد موش
    کتر زهره شریفی، باقر یخچالی، محمود شمس شهرآبادی صفحه 2
    زمینه و هدف
    روتا ویروس ها یکی از مهم ترین علل بیماری اسهال شدید در نوزادان و کودکان خردسال در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه در سراسر جهان می باشند. علی رغم تلاش جهت بهبود در وضع سلامت جامعه، متاسفانه بروز بیماری کاهش نیافته و استفاده از واکسن اولین روش پیشگیری است. بنابراین انجام مطالعات جهت تولید واکسن موثر به منظور کاهش شدت مرگ و میر و کنترل عفونت ضروری است. ژن قطعه 10، که گلیکوپروتئین غیر ساختمانی ویروس روتا (NSP4) را کد می کند به عنوان عامل جدیدی جهت توسعه واکسن علیه روتا ویروس مورد توجه قرار گرفته است. هدف از این تحقیق بررسی بیان کامل ژن NSP4 روتا ویروس میمونی (SA11) در E.coli و بررسی خواص بیولوژیکی و ایمنی زایی آن در مدل حیوانی می باشد.
    مواد و روش ها
    این مطالعه تجربی، به منظور مطالعه نقش بیولوژیکی NSP4 در عفونت های روتاویروسی پروتئین نوترکیب NSP4 در پلاسمید بیانی (+)pET-26a انجام شد. بیان پروتئین نوترکیب NSP4 با روش های Western blot با استفاده از آنتی بادی علیه عصاره سلول آلوده به روتا ویروس میمونی آزمایش گردید. پروتئین نوترکیب NSP4 خالص و به خرگوش نر 6 ماهه تزریق شد و آنتی بادی علیه آن فراهم گردید. پس از آن مقدار یک میکرومول به طور داخل صفاقی تزریق شد هم چنین مقدار 100 میکرومول از راه دهان به نوزادان موش 5-4 روزه داده شد و اثر آن مورد بررسی قرار گرفت.
    یافته ها
    بیان پروتئین نوترکیب NSP4 با روش های Western blot با استفاده از آنتی بادی علیه عصاره سلول آلوده به روتا ویروس میمونی تایید گردید. تزریق داخل صفاقی NSP4 باعث اسهال در نوزاد موش 5-4 روزه BALB/C شد. بیماری اسهال در گروه هایی که آنتی بادی علیه پروتئین نوترکیب میمونی دریافت کرده بودند (گروه آزمون) به طور معنی داری در مقابل گروه کنترل که فقط به آن ها ویروس تجویز شده بود (کنترل مثبت) و سرم خرگوش ایمونیزه شده را دریافت نکرده بودند کاهش یافت (000/0p<).
    نتیجه گیری
    نتایج حاصل از این مطالعه بیان موفقیت آمیز طول کامل پروتئین نوترکیب NSP4 را در E.coli همراه با حفظ خواص آنتروتوکسینی در E.coli نشان می دهد که می تواند باعث القای اسهال در نوزاد موش شود. هم چنین این پروتئین به عنوان یک آنتی ژن جهت تشخیص آنتی بادی اختصاصی علیه NSP4 در سرم انسانی می تواند مورد استفاده قرارگیرد.
    کلیدواژگان: بیان، روتاویروس، نوترکیب، نوزاد موش، گلیکوپروتئین غیرساختمانی، (+)pET، 26a
  • بررسی اثرتجویز وریدی لیدوکائین بر درد و لرزش عضلانی ناشی از سوکسینیل کولین
    وحیدرضا عشوری، فرشید فرحبخش صفحه 4
    زمینه و هدف
    سوکسینیل کولین یک شل کننده عضلانی رایج در بیهوشی های کوتاه مدت و عمل های سرپایی است. لرزش و درد عضلانی (میالژی) دو عارضه خفیف اما شایع این دارو هستند. با توجه به این که درد عضلانی باعث ناراحتی زیادی برای بیماران می شود، هدف از این مطالعه بررسی اثر لیدوکائین بر پیشگیری از درد عضلانی ناشی از سوکسینیل کولین بوده است.
    مواد و روش ها
    این مطالعه کارآزمایی بالینی بر روی 100 بیمار کاندید عمل جراحی الکتیو و کوتاه مدت که نیاز به لوله گذاری نای داشتند انجام شد. بیماران به صورت تصادفی به دو گروه تخصیص یافتند. بیماران گروه مورد قبل از دریافت سوکسینیل کولین، لیدوکائین وریدی به میزان 5/1 میلی گرم بر کیلوگرم دریافت نمودند و به گروه شاهد هیچ دارویی تجویز نشد. بعد از عمل بیماران از نظر درد و لرزش عضلانی مورد بررسی قرار گرفتند.
    نتایج
    در گروه لیدوکائین 24 نفر (48%) و در گروه بدون لیدوکائین 35 نفر (70%) دچار درد عضلانی شدند که این تفاوت از نظر آماری معنی دار بود. شدت درد عضلانی نیز در گروه بدون لیدوکائین بیشتر از گروه لیدوکائین بود. بروز لرزش عضلانی در گروه لیدوکائین 34 نفر (68%) و در گروه بدون لیدوکائین 50 نفر (100%) و تفاوت از نظر آماری معنی دار بود. شدت لرزش عضلانی در گروه بدون لیدوکائین نیز بیشتر از گروه لیدوکائین بود.
    نتیجه گیری
    استفاده از لیدوکائین قبل از سوکسینیل کولین باعث کاهش بروز درد و لرزش عضلانی ناشی از سوکسینیل کولین می شود و پیشنهاد می گردد از این دارو در هنگام بیهوشی های کوتاه مدت و سرپایی استفاده شود
    کلیدواژگان: سوکسینیل کولین، درد عضلانی، لرزش عضلانی، لیدوکائین
  • تعیین فراوانی و میزان حساسیت آنتی بیوتیکی باکتری های جدا شده از کشت های ادرار، مدفوع و خون ارسالی به آزمایشگاه های دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان در سال1383
    سید تقی طباطبایی صفحه 5
    زمینه و هدف
    دانش کافی راجع به فراوانی و حساسیت آنتی بیوتیکی عوامل باکتریال جدا شده از نمونه های بالینی در نقاط مختلف کشور، اطلاعات مهمی را برای انتخاب آنتی بیوتیک مناسب جهت درمان بیماران در اختیار قرار می دهد. متاسفانه اطلاعات کمی در زمینه میزان فراوانی عوامل باکتریال و مقاوت آنتی بیوتیکی آن ها در نقاط مختلف ایران وجود دارد. لذا این مطالعه با هدف شناسایی میزان فراوانی عوامل اتیولوژیک باکتریال جدا شده از کشت نمونه های خون، مدفوع، ادرار و بررسی نمای حساسیت دارویی آن ها به مدت یک سال در آزمایشگاه های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان انجام شد.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه مقطعی تعداد 8427 نمونه، مورد بررسی باکتریولوژیک قرارگرفت. کشت کلیه نمونه ها و تعیین هویت باکتری های جدا شده از نمونه ها و حساسیت آنتی بیوگرام آن ها به روش DDM (Disk Diffusion Method) بر مبنای توصیه های کمیته بین المللی استانداردهای آزمایشگاهی بالینی National Committee of Clinical Laboratory Standards (NCCLS) انجام گرفت.
    یافته ها
    شایع ترین جرم به دست آمده از ادرار، مدفوع و خون به ترتیب اشرشیاکلی (Ecoli)، شیگلا(Shigella) و استافیلوکوک کواگولاز منفی (Coagulase Negative Staphylococcus) بود. نمونه های ادرار، به سیپروفلوکساسین و سفوتاکسیم حساسیت بیشتری داشتند و سفوتاکسیم بر روی ای کولای موثرتر بود. حساس ترین داروها بر روی نمونه مدفوع سیپروفلوکساسین، سفتریاکسون، نالیدیکسیک اسید و بر روی شیگلا، سیپروفلوکساسین، سفتریاکسون، نالیدیسیک اسید و سفالوتین بود. حساس ترین داروها بر روی نمونه خون سیپروفلوکساسین، نووبایوسین، کلرامفنیکل، آمیکاسین و بر روی استافیلوکوک کواگولاز منفی، نووبایوسین بود.
    نتیجه گیری
    میزان مقاومت باکتری های شایع در نمونه های ادراری، خونی و مدفوعی به دارو های شایع که در درمان این عفونت ها به کار برده می شوند در حال افزایش است. در عفونت های ادراری و اسهال های عفونی موثرترین آنتی بیوتیک سیپروفلوکساسین می باشد.
    کلیدواژگان: آنتی بیوتیک، حساسیت، عفونت باکتریایی، خون، مدفوع، ادرار
  • فراوانی شاخص های استرس اکسیداتیو به دنبال ساکشن لوله داخل نای در بیماران جراحی پیوند عروق کرونر بستری در بیمارستان قلب جماران تهران
    عباس عبادی، محمود فخارزاده، سهیل نجفی مهری، علی بمان زارعی، علی اکبر کریمی زارچی، مجید نجفی کلیانی، زهرا فارسی، حسین محمودی صفحه 8
    زمینه و هدف
    بعضی از فعالیت های پزشکی و پرستاری احتمال دارد موجب افزایش تولید رادیکال های آزاد در بیماران شوند. لذا این مطالعه با هدف تعیین فراوانی شاخص های استرس اکسیداتیو شامل گلوتاتیون و گلوتاتیون پراکسیداز به دنبال ساکشن لوله داخل نای در بیماران تحت جراحی پیوند عروق کرونر انجام گرفت.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه توصیفی، تعداد 35 بیمار پس از عمل جراحی پیوند عروق کرونر و تحت ونتیلاسیون مکانیکی که نیاز به ساکشن ترشحات ریه داشتند، انتخاب و تحت مطالعه قرارگرفتند. نمونه های خون بیماران در سه مرحله، قبل، بلافاصله و پانزده دقیقه پس از ساکشن ترشحات ریه جمع آوری و سپس مقادیر گلوتاتیون و فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز نمونه ها بر اساس روش تیتز و لورنس اندازه گیری شدند.
    یافته ها
    نتایج نشان داد که میزان گلوتاتیون و فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز در فواصل زمانی قبل، بلافاصله بعد از ساکشن و پانزده دقیقه پس از ساکشن دارای تفاوت معنی داری بوده و سیر نزولی دارد (001/0p<).
    نتیجه گیری
    ساکشن لوله داخل نای رویدادی رادیکال زا بوده که باعث تغییر در مقدار و فعالیت شاخص های استرس اکسیداتیو می گردد. عدم توانایی دفاع آنتی اکسیدانی منجر به استرس اکسیداتیو می شود. لذا تدابیر لازم جهت اصلاح رویداد مذکور بر اساس پژوهش های آتی ضروری به نظر می رسد
    کلیدواژگان: ساکشن لوله نای، گلوتاتیون، گلوتاتیون پراکسیداز
  • نقش گیرنده های گلوکوکورتیکوییدی ناحیه میانی سپتوم در روند تثبیت حافظه فضایی در موش صحرایی
    عباسعلی وفایی، علی جلال، علی رشیدی پور، عباسعلی طاهریان صفحه 10
    زمینه و هدف
    مطالعات قبلی نشان داده که ناحیه میانی سپتوم نقش مهمی در یادگیری فضایی داشته و احتمالا فعالیت گیرنده های گلوکوکورتیکوییدی در این ناحیه بر یادگیری هیجانی و ذخیره حافظه فضایی اثر می گذارد. هدف این تحقیق تعیین نقش گیرنده های گلوکوکورتیکوییدی ناحیه میانی سپتوم در روند تثبیت حافظه فضایی موش صحرایی در مدل ماز آبی موریس بوده است.
    مواد و روش ها
    این مطالعه تجربی بوده و طی آن از 50 سر موش نر نژاد ویستار با وزن 250 تا300 گرم استفاده شد. ابتدا روی ناحیه میانی سپتوم کانول راهنما قرار داده شد. یک هفته بعد موش ها تحت یادگیری فضایی مدل ماز آبی موریس (8 بار در طی یک روز) آموزش داده شدند. بلافاصله بعد از آخرین مرحله آموزش، داروی کورتیکوسترون در دوزهای مختلف (10، 50، 100 و 200 نانوگرم در 5/0 میکرولیتر) به داخل ناحیه میانی سپتوم تزریق شد. گروه کنترل نیز با حجم مساوی حلال دارو دریافت کرد. 48 ساعت بعد، در طی تست Probe 60 ثانیه ای، میزان حافظه حیوان با استفاده از متغیر های درصد مدت زمان و مسافت طی شده در ناحیه هدف و مقابل ارزیابی شد.
    یافته ها
    بررسی آماری نتایج نشان داد که تزریق دوزهای مختلف کورتیکوسترون، بلافاصله بعد از آموزش در ناحیه میانی سپتوم در مقایسه با گروه کنترل تاثیر معنی داری بر میزان درصد زمان و مسافت طی شده در ناحیه هدف نداشته و تغییر معنی داری در روند تثبیت حافظه فضایی ایجاد ننموده است
    نتیجه گیری
    یافته های فوق نشان می دهند که گیرنده گلوکوکورتیکویید ناحیه میانی سپتوم، نقشی در تثبیت اطلاعات تازه آموخته شده حافظه فضایی درمدل ماز آبی موریس ندارد.
    کلیدواژگان: حافظه فضایی، کورتیکوسترون، ناحیه میانی سپتوم، ماز آبی موریس
  • محسن رضاییان صفحه 79
    در ادبیات سلامت، روزها به فراخور موقعیت ها، مسائل و مشکلات پیش آمده ممکن است عناوین خاصی را به خود اختصاص دهند. برای مثال، همه ساله روز 18 فروردین ماه برابر با 17 آوریل به عنوان روز جهانی بهداشت در کشورهای مختلف و از جمله ایران گرامی داشته می شود. روز دهم سپتامبر هر سال در انتهای دهه دوم شهریور ماه نیز در سال های اخیر به عنوان روز جهانی پیشگیری از خودکشی مورد توجه قرار گرفته است. این نامگذاری به طور مشترک از طرف سازمان جهانی بهداشت World Health Organization (WHO) و مجمع بین المللی پیشگیری از خودکشی International Association for Suicide Prevention (IASP) در پاسخ به مشکل روزافزون پدیده خودکشی در سطح جهانی، طرح ریزی گردیده است. آمارها بیانگر آن است که سالانه نزدیک به یک میلیون نفر از جمعیت جهان، جان خود را به دلیل خودکشی از دست می دهند. این نکته مبین آن است که در حال حاضر به ازاء هر 30 ثانیه، یک مورد خودکشی در دنیا رخ می دهد. پیش بینی ها هم چنین نشان می دهند که با رشد روزافزون آمارهای خودکشی، در سال 2020 میلادی، جهان شاهد یک میلیون و پانصد و سی هزار مورد خودکشی خواهد بود. این رقم بیانگر آن است که در سال 2020 میلادی به ازاء گذشت هر 20 ثانیه، یک مورد خودکشی در دنیا رخ می دهد. باید به این نکته مهم نیز توجه داشت که همواره به دلایل دشواری در ثبت و گزارش آمار خودکشی، ارقام واقعی ممکن است تا ده برابر بیشتر از ارقامی باشد که به طور رسمی از کشورهای مختلف گزارش می گردد [1]. از طرف دیگر برآوردها نشان می دهند که معمولا به ازاء هر یک مورد خودکشی، 10 تا 20 مورد نیز اقدام به خودکشی رخ می دهد. با در نظر گرفتن این ارقام و با عطف توجه به این مساله که به ازای هر مورد خودکشی یا اقدام به خودکشی حداقل پنج نفر از دوستان، آشنایان و اقوام فرد به طور جدی تحت تاثیر این حادثه قرار خواهند گرفت، عمق مساله و ضرورت توجه به آن بیشتر روشن خواهد شد. از نظر جغرافیایی، تفاوت های عمده ای در میزان های خودکشی در کشورهای مختلف دنیا وجود دارد. برای نمونه، کشورهای اروپای شرقی مانند لیتوانی، استونی، بیلاروس و فدارسیون روسیه بالاترین میزان خودکشی (45 در 000/100 نفر) را به خود اختصاص داده اند. این در حالی است که کشورهای اسلامی و از جمله ایران، از پایین ترین میزان های خودکشی (4/4 در 000/100 نفر) برخوردارند. با این وجود رخ داد خودکشی در سنین جوانی و میانسالی باعث می شود که حتی در کشورهای اسلامی نیز درصد بالایی (تا 40%) از سال های بالقوه زندگی در جوانان و میانسالان به دلیل این پدیده از دست برود [2]. شعار امسال (2008 میلادی) روز جهانی پیشگیری از خودکشی عبارت است از: «جهانی فکر کنید، ملی برنامه ریزی کنید و محلی اقدام کنید». این شعاراگر چه برای اولین بار برای مقابله با سایر مشکلات بهداشتی و از جمله حفظ محیط زیست به کار رفته است، اما به خوبی بیانگر این نکته است که برای مقابله با هر پدیده قابل پیشگیری مانند خودکشی، نه تنها برنامه ریزی، هماهنگی و همدلی بین المللی و ملی از طرف تمامی ارگان های دست اندرکار ضروری است، بلکه به مرحله اجرا در آوردن این برنامه ها، تنها در قالب شرایط محلی است که می تواند به بهترین نتیجه منجر گردد. در همین راستا، برگزاری نخستین سمینار ملی پیشگیری از خودکشی در اسفند ماه 1387 به همت گروه روانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی ایران اقدامی ارزشمند محسوب می گردد که می تواند به شناخت دقیق تر سیمای خودکشی و تدوین برنامه ملی پیشگیری از آن بیانجامد.
  • فریده دهقان منشادی، مهناز امامی، لیلا غمخوار، بیژن شاهرخی ابراهیمی، زینت قنبری صفحه 89
    زمینه و هدف
    سندرم قبل از قاعدگی مجموعه ای از علایم جسمی، روانی و رفتاری است که در اواخر مرحله ترشحی سیکل قاعدگی ظاهر می شود و بر بازدهی کاری، روابط اجتماعی و کیفیت زندگی افراد مبتلا اثر منفی می گذارد. با توجه به عدم شناخت دقیق اتیولوژی این سندرم، درمان های متعددی برای آن پیشنهاد شده است که توجه عمده به درمان های غیردارویی به خصوص ورزش های هوازی بوده است. هدف این مطالعه بررسی اثر 3 ماه ورزش هوازی منظم بر شدت علایم سندرم قبل از قاعدگی بوده است.
    مواد و روش ها
    این مطالعه نیمه تجربی روی 91 زن ساکن شهر تهران که با محدوده سنی 48-16 سال، انجام شد. همه این افراد بر اساس ثبت روزانه، علایم سندرم قبل از قاعدگی را با شدت های مختلف دارا بودند. از این تعداد 48 نفر در گروه شاهد و 43 نفر در گروه تجربی (22 نفر با سابقه ورزشی و 21 نفر بدون سابقه ورزشی) قرار گرفتند. پس از ثبت خصوصیات فردی، وجود و شدت علایم سندرم قبل از قاعدگی، با استفاده از فرم اصلاح شده پرسش نامه استاندارد ارزیابی علایم اختلالات سیکل قاعدگی، یکبار قبل و یکبار بعد از دوره سه ماهه تکمیل گردید. افراد در گروه تجربی به مدت 3 ماه، هفته ای 3 جلسه و هر جلسه به مدت یک ساعت تمرینات هوازی انجام می دادند. از آزمون های آنالیز واریانس، مقایسه زوج ها و پیرسون جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد.
    یافته ها
    این مطالعه نشان داد که شدت علایم الکترولیتی، عاطفی- روانی و نورو - وژتاتیو پس از سه ماه ورزش هوازی منظم در گروه تجربی (با و بدون سابقه ورزشی) کاهش یافته بود. در مقایسه تفکیکی در 3 گروه، گروه شاهد با گروه تجربی بدون سابقه ورزشی در علایم رفتاری، پوستی و نورو- وژتاتیو تفاوت معنی داری را نشان دادند. در مقایسه گروه شاهد با گروه تجربی با سابقه ورزشی به جز در علایم اتونومیک در سایر علایم تفاوت معنی داری مشاهده نگردید. در این مطالعه رابطه ای بین شاخص های فردی و یا شدت علایم سندرم دیده نشد.
    نتیجه گیری
    در مجموع یافته های این پژوهش نشان داد که انجام 3 ماه ورزش هوازی منظم در کاهش شدت علایم سندرم قبل از قاعدگی موثر است.
    کلیدواژگان: سندرم قبل از قاعدگی، ورزش هوازی منظم، شکایات
  • ذات الله عاصمی، محسن تقی زاده صفحه 113
    زمینه و هدف
    ارزیابی کیفیت پروتئین مواد غذایی به دلایل بیولوژیک و اقتصادی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در بین روش های بیولوژیک، قابلیت حقیقی هضم پروتئین True Protein Digestibility (TPD)، قابلیت هضم ظاهری پروتئین Apparent Digestibility (AD)، نسبت خالص پروتئین Net Protein Ratio (NPR)، نسبت کارآیی پروتئین Protein Efficiency Ratio (PER) و نسبت کارآیی غذای مورد استفاده Food Efficiency Ratio (FER) به عنوان روش های مناسب برای تعیین کیفیت پروتئین ها پیشنهاد شده است. این مطالعه با هدف ارزیابی زیستی کیفیت پروتئین یک نمونه غذای خانگی (ماش و برنج) و مقایسه آن با یک نمونه غذای صنعتی کودک (سرلاک بر پایه گندم) و استاندارد کازئین در موش های صحرایی انجام گرفت.
    مواد و روش ها
    این تحقیق تجربی روی 64 موش صحرایی نر 21 روزه از نژاد ویستار در گروه های 8 تایی تحت 8 رژیم غذایی، شامل: دو رژیم تست (غذای خانگی و سرلاک)، یک رژیم استاندارد (کازئین+ متیونین) و یک رژیم پایه (فاقد پروتئین) برای مطالعه TPD،AD و دو رژیم تست، 1 رژیم استاندارد و 1 رژیم پایه برای مطالعه NPR، PER و FER انجام گرفت. میزان TPD،AD، NPR، PER و FER، گروه های مورد مطالعه از طریق آنالیز واریانس ANOVA همراه با آزمون توکی (Tukey) مورد بررسی قرار گرفت.
    یافته ها
    شاخصTPD 48/92، 887 و 1/61/81، AD 3/48/89، 9/8 2/82 و 6/54/76، NPR 4/0 3/4، 9/03/4 و 4/02/4، PER 2/03، 4/05/2 و 6/07/2، FER 3/01/4، 9/09/4 و 2/16/4 به ترتیب برای پروتئین کازئین+ متیونین، سرلاک و غذای خانگی بود. نتایج آزمون آماری آنالیز واریانس TPD و AD بین گروه ها معنی دار بود (05/0>p) ولی از نظر NPR، PER و FER معنی دار نمی باشد.
    نتیجه گیری
    یافته ها نشان می دهند که کیفیت پروتئینی غذای خانگی تقریبا برابر سرلاک و استاندارد کازئین است.
    کلیدواژگان: کیفیت پروتئین، غذای صنعتی، ماش، برنج، کازئین
  • حمید دالوند، لیلا دهقان، علیرضا شمس الدینی، محمدتقی جغتایی، علی حسین سازمند، آوات فیضی صفحه 137
    * کارشناس ارشد - دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)
    زمینه و هدف
    رشد حرکتی بخشی از فرایند تکامل است که بواسطه آن کودک، ابتدا بر بدن خود کنترل می یابد و سپس از این کنترل برای تعامل با محیط و دستکاری پیرامونش استفاده می کند. هدف از این مطالعه هنجاریابی مقیاس رشدی- حرکتی پی بادی (PDMS) در دانش آموزان پایه تحصیلی اول ابتدایی شهر تهران می باشد.
    مواد و روش ها
    این مطالعه مقطعی روی 180 دانش آموز 83-72 ماهه (90 پسر و 90 دختر) شهر تهران صورت گرفته است. ابزار گردآوری اطلاعات، مقیاس رشدی- حرکتی پی بادی بود و برای انتخاب نمونه آماری مورد نیاز از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ایاستفاده گردید.
    یافته ها
    نتایج پژوهش نشان می دهد میانگین بهره رشد حرکتی درشت در دانش آموزان پسر و دختر به ترتیب 50/120 و 40/120 و میانگین بهره رشد حرکتی ظریف در دانش آموزان پسر و دختر به ترتیب 69/125 و 66/126می باشد. در میزان بهره رشدی حرکتی و میانگین سن حرکتی کل در دو گروه دختر و پسر تفاوت معنی داری دیده نشد(05/0>p). بین دانش آموزان مناطق مختلف در زمینه بهره رشد حرکتی ظریف، میانگین سن حرکتی ظریف و میانگین سن حرکتی کل اختلاف معنی داری وجود دارد (05/0>p). هم چنین ارتباط معنی داری بین میانگین سن حرکتی با بهره رشد حرکتی وجود دارد (01/0>p).
    نتیجه گیری
    مقیاس رشدی- حرکتی پی بادی از پایائی و اعتبار لازم برخوردار است و می تواند به عنوان مقیاسی جهت ارزیابی، مداخله و درمان مورد استفاده قرار گیرد. کودکانی که مهارت های حرکتی بهتری دارند از بهره رشد حرکتی بالاتری برخوردار هستند.
    کلیدواژگان: مقیاس رشد حرکتی پی بادی، مهارت های حرکتی، بهره رشد حرکتی
|
  • Expression and Neutralization of Simian Rotavirus Recombinant Glycoprotein (NSP4) with Specific Antibody in Neonatal Mice
    Z. Sharifi, B. Yakhchali, M. Shams Shahrabadi Page 2
    Background And Objectives
    Rotaviruses are the most important cause of severe diarrhea in infants and young children in both developed and developing countries. Rotaviruses are members of the reoviridae family and contain 11 double- stranded RNA segments. Segment 10 encodes nonstructural glycoprotein NSP4, that can induce diarrhea in newborn mice. It has been suggested that NSP4 may be a key determinant for rotavirus pathogenesis and a target for vaccine development. Hence, the aim of this study was to examine the entire expression of mammalian rotavirus (sa11) NSP4 gene in E.coli and also its biological and immunogenesity properties in animal models.
    Materials And Methods
    In this experimental study, expression of NSP4 was demonstrated by Western blotting. The recombinant Protein from pYS50 was purified by Preparative SDS polyacrylamid gel electrophoresis. Antibody against recombinant NSP4 was raised in rabbit. Intraperitoneal administration of full- length recombinant NSP4 caused diarrhea in 100% of the 4 to 5 days BALB/C neonatal mice.
    Results
    Intraperitoneal and oral inoculation of NSP4 antiserum significantly decreased diarrhea. Interaperitoneal administration of the full-length NSP4 induced diarrhea in 100% (5/5) of 4 to 5 days old BALB/C mice. Diarrhea in mice that received antibody against recombinant NSP4 was significantly decreased (p<0.000).
    Conclusion
    These results indicated successful expression of the biologically active full- length NSP4 in E.coli and confirmed that recombinant NSP4 was able to induced diarrhea in neonatal mice and also had enterotoxigenic activity. The recombinant NSP4 which produced in this study can be applied as antigen for detection of specific antibodies against NSP4 in human sera.
  • The Effect of Intravenous of Lydocain Injection on Muscle Fasciculation and Pain due to Succinyle Colin
    V.R. Ashouri, F. Farahbakhsh Page 4
    Background And Objectives
    Succinyl colin is a frequently used muscle relaxant in short duration and outpatient anesthesia. Muscular fasciculation and muscle pain (myalgia) are the two mild but frequent side effects of this medication. Respecting great discomfort of myalgia for the patients, the aim of this study was to measure the effect of intravenous lidocain injection on the myalgia and muscle fasciculation generated by succinyl coline.
    Materials And Methods
    This is a clinical trial study which is performed on 100 patients who were candidates for elective short duration anesthesia requiring tracheal intubation. The patients were randomly divided into two groups of 50 patients. The treatment group received 1.5mg/kg intravenous lidocain and the control group received an equinoxes of distilled water intravenously before succinyl cholin injection. The frequency of myalgia and muscle fasciculation due to succinyl colin injection was compared between the two groups.
    Results
    Results of this study showed that, in the treatment group 24 patients (48%) and in the control group 35 patients (70%) complained from myalgia. The difference was statistically significant (p<0.05). Incidence of fasciculation in lidocain group and control group was 34 (68%) and 50 (100%), respectively. The difference between these proportions was also statistically significant (p<0.05).
    Conclusion
    Intravenous lidocain injection before succinyl colin reduced both fasciculation and muscle pain due to succinyl colin. Therefore, application of lidocain in short term and outpatient anesthesia could be recommended.
  • Frequency and Antimicrobial Susceptibility of Bacteria Isolated from Urine, Stool, and Blood Cultures of Rafsanjan University of Medical Sciences Laboratories During 2003
    S.T. Tabatabaei Page 5
    Background And Objectives
    Antimicrobial susceptibility pattern of bacterial agents isolated from clinical samples in different parts of the country provides essential information regarding the selection of antibiotics for all patients living in different areas. Unfortunately data about the frequency and also antimicrobial resistance pattern of phathogen agents in clinical samples is rare in Iran. The aim of this study was to determine the frequency of isolated bacteria collected from urine, stool and peripheral blood and their antimicrobial susceptibility profiles in Rafsanjan city during year 2003.
    Materials And Methods
    In this descriptive study, a total of 8247 clinical samples were analysed. Specimens were cultured and disk diffusion susceptibility testing were performed according to National Committee of Clinical Laboratory Standard (NCCLS) guideline.
    Results
    The most common bacteria isolated from stool, urine and blood specimens were shigella, E.coli, and coagulase negative staphylococcus, respectively. The urine bacteria were mostly sensitive to ciprofloxacin and cefotaxime. Cefotaxime was also the first choice for E.coli. The stool infections were sensitive to ciprofloxacin, ceftriaxone, and nalidixic acid. These antibiotics and cephalotin were effective agianst shigella. Blood bacteria were sensitive to ciprofloxacin, novobiocin, chloramphenicol, and amikacin. Novobiocin was the only antibiotic effective againts coagulase negative staphylococcus.
    Conclusion
    The rate of antibiotic resistance is increasing in pathogenic bacteria. Based on findings of this study, ciprofloxacin is probably the most effective antibiotic against both Urinnary Truct Infection (UTI) and infectious diarrhea.
  • Frequency of Oxidative Stress Indexes after Endotracheal Suction in CABG Patients which Hospitalized in Jamaran Heart Hospital of Tehran
    A. Ebadi, M. Fakharzadh Najafi, A. Beman Zaree, Ak. Karimi Zarchi, M. Najafi Kalyani, Z. Farsi, H. Mahmoudi Page 8
    Background And Objectives
    Some nursing and medicine activities may increase the production of free radicals in patients. Therefore, this study was performed to determine the effect of suction with a tube located inside of the trachea on the amount of oxidative stress indexes in CABG patients. Matrial and
    Methods
    This clinical study was performed on 35 patients which were under coroner vascular graft surgery. Blood samples were collected 3 times (before, immediatery and 15 minutes after suction) and then, the amounts of glutathione and the activity of glutathione peroxidase were measured.
    Results
    Results of this study showed that both glutathione and glutathione peroxidase activity are significantly decreased both in immediately and 15 minutes after suction comparing to before suction (p<0.001).
    Conclusions
    Suction is a free radical producing process which causes some changes in activities of anti-oxidants. The defect of anti- oxidants related defense of body causes oxidative stress. Therefore, further studies are needed to find out a way to overcom this problem.
  • The Role of Glucocorticoids Receptor in Medial Septal Area on Spatial Memory in Rats
    Aa. Vafaei, A. Jalal, A. Rashidy-Pour, Aa. Taherian Page 10
    Background And Objectives
    Previous studies indicated that Medial Septal Area (MSA) plays an important role in spatial memory and glucocorticoid receptors have probably effects on emotional learning and memory storage in this area. The aim of this study was determination of the role of glucocorticoid receptors in MSA on spatial memory in rats.
    Materials And Methods
    In this experimental study 50 albino rats (250-300 g) were used. Animals that carrying cannula aimed at theire MSA were trained in a water maze task in a session consisting of 8 trials per day. Immediately after last training session different doses of corticosterone (10, 50, 100 or 200 ng in 0.5µl) or vehicle were injected into MSA. Performance of each rat was tested 24 hours after the final training day in a 60 second probe trial. The parameters measured in probe test were percent time spent and swim distance in the target and opposite quadrants.
    Results
    Statistical analysis of data indicated that injection of different doses of corticosterone immediately after training into MSA did not cause significant differences between control and treated animals on probe test performance and consolidation process (p> 0.05).
    Conclusion
    Findings of this study showed that activation of glucocorticoid receptors in MSA did not play a role in spatial memory consolidation in rats.
  • M. Rezaeian Page 79
  • F. Dehghan Manshadi, M. Emami, L. Ghamkhar, B. Shahrokhi, Z. Ghanbari Page 89
    Background And Objectives
    The Premenstrual Syndrome (PMS) is a combination of distress, physical, psychological and behavioral changes that occurs in the luteal phase of the menstrual cycle. Although, the etiology of the PMS is not clear, to relief from the symptoms of this syndrome different methods including, safe exercise are recommended. The aim of this investigation was to determine the effects of a three-month regular aerobic exercise on the PMS symptoms.
    Material And Methods
    Ninety one women aged 16-48 years (31.6±8) with regular menstrual cycle accepted to participate in this quasi-experimental study. A Modified Menstrual Distress Questionnaire (MMDQ) was used. Participants were divided into two groups: 1- Fourty eight women who did not have any past experience of regular experience and also did not have any form of aerobic exercise in the duration of this study, 2- Fourty three women who accepted to have regular aerobic exercise for a duration of three months. Twenty two women in the second group had a history of regular exercise and aerobic exercise program was only prescribed for this group. The exercise program consisted of a five-minute warming up, 45 minutes limbs and trunk fast exercise and a ten-minute stage for cooling down. Each exercise session time was an hour and was carried out three times per week during three months. Data were analyzed using SPSS and parametric tests (ANOVA, paired t-test and Pearson correlation) were used where appropriate.
    Results
    Among women with aerobic exercise the severity of electrolytic, neurovegititive and cognitive symptoms was significantly decreased after the 3 months. Furthermore, the skin and neurovegatitive symptoms were also changed in experimental group who had a history of regular exercise. There were no correlation between age, education, marital status and severity of premenstrual syndrome symptoms.
    Conclusions
    Based on the results of this study it can be concluded that a three-month regular aerobic exercise could reduce the severity of physical symptoms of premenstrual syndrome.
  • Z. Asemi, M. Taghizade Page 113
    Background And Objectives
    Quality evaluation of the food proteins is important due to their biological and economical aspects. Among existing methods, True Protein Digestibility (TPD), Apparent Digestibility (AD), Net Protein Ratio (NPR), Protein Efficiency Ratio (PER) and Food Efficiency Ratio (FER) are suggested for evaluation of proteins quality. The present study was conducted to biologically evaluate protein quality of a sample of home made food (combination of rice and vetch) and to compare with both a sample of commercial baby food (cerelac - based on wheat) and casein standard in Rats.
    Materials And Methods
    This experimental study was performed on 64 male Wistar rats, aged 21days under 8 diets in 8 groups including: 2 case diets (home made food and cerelac), 1 diet standard (casein + Methionine) and 1 diet basal (protein free) in order to determine TPD, AD and 2 case diets, 1 diet standard and 1 diet basal in order to determine NPR, PER and FER. Values for TPD, AD, NPR, PER and FER were compared between the groups using ANOVA and Tukey tests.
    Results
    TPD values for standard, cerelac and home made food were 92.8±4, 87±8 and 81.1±6.1, respectively. For standard cerelac and home made food, AD values were 89.8±4.3, 82.2±8.9 and 76.4±5.8, NPR values were 4.3±0.4, 4.3±0.9 and 4.2±0.4. PER values were 3±0.2, 2.5±0.4 and 2.7±0.6 and FER values were 4.1±0.3, 4.9±0.9 and 4.6±1.2, respectively. There was significant difference between the values of TPD and AD. Values of but NPR, PER and FER were not significantly different between groups.
    Conclusion
    The findings showed that protein quality of home made food is nearly same as cerelac and casein.
  • H. Dalvand, L. Dehghan, A.R. Shamsoddini, M.T. Joghataei, A.H. Sazmand, A. Feizi Page 137
    Background And Objectives
    Motor development is considered as a part of the process of growth and development in which the child, firstly gains control over his own body function, and then utilizes it for interaction and manipulation with the environment. The aim of this study was to standardize of Peabody Developmental Motor Scale (PDMS) in normal children aged 72 to 83 months living in Tehran.
    Materials And Methods
    This cross–sectional study was performed on 180 normal students (90 male, 90 female) and data was collected by PDMS.
    Results
    The results of this study demonstrated that the mean of Developmental Motor Queition Gross (DMQG) for male was 120.5 and for female was 120.40 and the Developmental Motor Queition Fine (DMQF) for male was 125.69 and for females was 126.66, respectively. There was not significant difference between male and female in DMQ and Mean Motor Age Equivalent (MMAE) (p<0.05). There was significant difference between DMQF and AEFM (p<0.05) and also between mean Age Equivalent Fine Motor (AEFM) and MMAE (p<0.05) of children living in different parts of Tehran. There was also significant association between MMAE and DMQ (p<0.01).
    Conclusion
    PDMS can be used as a reliable and valid instrument for assessing any intervention and treatment of motor skills in children. Children with better motor skills have higher score of DMQ.